seinの定義
sein (の, あの): zu der genannten Person oder Sache gehörig; der genannten Person oder Sache gehörend の定義。辞書には定義、説明、解説、類義語、文法情報が含まれています。
動詞
sein
名詞
Sein, das
冠詞/代名詞
sein
翻訳
his, its, of the mentioned person or thing
его, ее, свой
su, propio
sa, ses, de, du, son
onun, ait
seu, sua, dele, próprio
di lui, di lei, suo, di quella persona o cosa, sua
a, al
az, az említett személy vagy dolog sajátja, az említett személyhez vagy dologhoz tartozó
jej, jego, tego
της, του
zijn, eigen, van
její, jeho, toho
det, den, dess, hans, hennes
denne, dens
の, あの, その, 彼の
seva, d'aquesta persona o cosa, el seu, seu
sen, hänen, omaa
denne, det, til den nevnte personen eller tingen
gauza, horren, horri, pertsona
njena, njeno, njegov, његов
нејзин, наведената личност или работа, негов, нејзините, нивни
lastnost, njegov, njen, njena, njeno
jej, jeho
njena, njeno, njegov, njihov
njen, njegov, njihov
її, власний, його
нейн, негов, собствен
яе, яго
miliknya, nya
của nó, của anh ấy
uning
उसका
它的, 他的
ของมัน, ของเขา
그것의, 그의
onun
მისი
তার
i tij
त्याचे, त्याचा
उसको
దాని, అతని
tā, viņa
அதன், அவனின், அவனுடைய
selle, tema
նրա
wê, wî
שייך
خاص، خاص به، له، لها
آن، او، خاص
اس کا، کا، کی، کی چیز، یہ- ...
翻訳
格変化
seines·
seine
単数
sein |
seines |
seinem |
seinen |
複数形
seine |
seiner |
seinen |
seine |
seines·
seine
単数
seiner |
seines |
seinem |
seinen |
複数形
seine |
seiner |
seinen |
seine |
格変化